Hoe is het nu met Niels Lemmers?

Niels Lemmers (46) begon op relatief jonge leeftijd met coachen bij Union in Nijmegen. Na een aantal mooie avonturen kwam hij in 2011 bij het Delftse Hudito terecht. Hier beleefde hij geweldige jaren als hoofdcoach van zowel de heren als de dames.

Door Frank van der Steen

Kun je wat meer vertellen over je eigen sportcarrière?
Ik kom zelf uit Bemmel bij Nijmegen en toen ik 7 was ben ik daar begonnen met hockeyen. Na de jeugd heb ik bij het Nijmeegse Union in heren 2 gezeten, waarmee we wel een keer in de Reserve Hoofdklasse hebben gespeeld. Ik was aanvoerder en zorgde er altijd voor dat ik door het coachen zelf zo min mogelijk hoefde te lopen! Dit is iets wat meer trainers hebben en zo ben ik als 22-jarige begonnen met het coachen van heren 3.

Daarna ben je bij meerdere clubs werkzaam geweest?
Tijdens mijn coachopleiding leerde ik de technisch directeur van HC Den Bosch kennen, die mij naar Den Bosch heeft gehaald. Daar heb ik eerst met de heren gewerkt, maar ben ik uiteindelijk assistent trainer/coach geworden van dames 1. Op een gegeven moment gingen wij voor het werk van mijn vrouw verhuizen en werd ik benaderd door HC Rotterdam. Hier ben ik assistent trainer/coach geweest van heren 1, maar na drie supergave jaren wilde ik heel graag zelf hoofdcoach worden. Toen ben ik via de hoofdcoach van HC Rotterdam bij Hudito terechtgekomen, waar ik ben geïntroduceerd als potentiële nieuwe hoofdcoach.

Hoe kwam je daar binnen?
Het eerste jaar kent niemand je en is vaak een jaar dat lukt of niet. Ik moest bij de heren een nieuw team bouwen in de Overgangsklasse, waarin we in mijn eerste jaar tegen degradatie streden. In de play-offs verloren we de eerste wedstrijd in Breda met 4-0 van Zwart-Wit, waarna ik bleef volhouden dat we niet gingen degraderen. Thuis in Delft wonnen we met 1-0, waardoor we nog een keer naar Breda moesten. Zij dachten wel even van ons te winnen, maar wij wonnen door een golden goal in de verlenging met 2-1! Die goal van Florian Mulder met assist van Frank Platzek blijft mij altijd bij. De ontlading toen was geweldig.

Op een gegeven moment ben je de dames gaan coachen?
Ja, ik ben nog bijna vijf jaar hoofdcoach geweest van dames 1. Toen ik net instapte stonden we dicht bij de degradatiegrens en eindigden we uiteindelijk als vijfde. Ik zag zoveel kwaliteit in die groep dat ik na dat seizoen tegen de meiden heb gezegd dat ik wilde gaan meedoen om het kampioenschap. Vervolgens stonden we in 2020 en 2021 ook bovenaan, maar door de coronacrisis werd de competitie stilgelegd. Toen in 2022 de competitie weer begon stond er een geweldig team, waar ik nu nog steeds trots op ben! We wonnen de eerste 13 wedstrijden, speelden fantastisch hockey en zijn uiteindelijk ook kampioen geworden.

Wat maakt Hudito bijzonder?
Mensen spelen bij Hudito omdat ze lekker en gezellig willen hockeyen. Iedereen wordt gelijk behandeld en speelt hier voor het plezier. Zo mag bij Hudito bijvoorbeeld ook ‘dames 38’ gewoon trainen op het hoofdveld, dat is de kracht van deze club. Dat vind je bij andere clubs zelden. Het is echt een soort tweede familie. 

Wat doe je tegenwoordig?
Ik werk in Amsterdam, wat ook een van de redenen was dat ik weg ben bij Hudito. Al dat gereis eiste zijn tol. In Amstelveen ben ik nu assistent-coach van AMVJ heren 1, waarmee we momenteel bovenaan staan en kampioen kunnen gaan worden.